Podstawy zmiany europejskich norm z DIN na ISO

Dążenie do utworzenia jednolitego wspólnego rynku europejskiego, prowadzi do ujednolicenia istniejących, międzynarodowych norm pracy w Europie. W wielu przypadkach oznacza to przyjęcie przez wszystkie kraje europejskie wspólnych europejskich norm EN, aby były zgodne z obecnie obowiązującymi regułami pracy w krajach europejskich. W przeciwieństwie do norm ISO, normy EN muszą być przyjęte przez wszystkie kraje EG i EFTA.

Sprzeczne normy narodowe muszą zostać usunięte. Zasadniczo istniejące normy międzynarodowe powinny zostać przyjęte jako normy europejskie EN. Według zarządzenia normy EN w tym samym przedmiocie, normy narodowe muszą zostać wycofane w ciągu 6 miesięcy i uznane za nieważne (w Niemczech DIN EN).

Europejskie normy, które w zasadzie są całkowicie przejęte przez normy ISO, przewidują zamawianie tych produktów według ISO a więc nie DIN EN ISO 4014 lecz ISO 4014.

Oznaczenie norm

• EN - Europejska norma (CEN = Comité Européen de Normalisation)

  Sama EN norma zostaje wówczas ustalona, gdy na płaszczyźnie ISO nie ma normy lub nie ma potrzeby normowania jak również przyjęcie istniejącej normy ISO nie jest możliwe.

• DIN - Niemiecka narodowa norma (Deutsches Institut für Normung, Berlin/Köln)

• ISO - Międzynarodowa norma (International Standardization Organization)

• PN - Polska Norma (emitowane przez Polski Komitet Normalizacyjny)

• AISI - Norma amerykańska (American Iron and Steel Institut)

• DIN ISO - Niemieckie narodowe wydanie niezmienionej przyjętej normy EN

• EN ISO - Europejskie wydanie niezmienionej przyjętej normy ISO

• DIN EN ISO Niemieckie narodowe wydanie niezmienionej przez ISO przyjętej normy EN