1.  Określona klasa tolerancji dotyczy wymiarów przed cynkowaniem metodą zanurzeniową. Śruby cynkowane metodą zanurzeniową są
   przeznaczone do zestawu z nakrętką gwintowaną nad wymiarowo.
2. Położenie karbu V Charpy’ego w próbce do badania śruby powinno być takie jak określono w normie EN ISO 898-1.
3. Zwraca się uwagę na konieczność uwzględniania ryzyka kruchości wodorowej w przypadku śrub klasy własności mechanicznych 10.9 przy
   wyborze odpowiedniego procesu obróbki powierzchniowej (np. czyszczenie i nakładanie powłoki), patrz odpowiednie normy dotyczące
   nakładania powłok.
4. Według procesu” oznacza normalne wykończenie przez wytwórcę i lekkie pokrycie olejem.
5. Odbiorca z wytwórcą mogą uzgodnić inne powłoki, jeżeli nie wpływają na obniżenie właściwości mechanicznych lub użytkowych.
   Powłoki kadmowe lub ze stopów kadmu są niedopuszczalne.

1. W przypadkach spornych znajduje zastosowanie analiza dotycząca produktu.
2. Zawartość boru może osiągać 0,005 % pod warunkiem, że nieefektywny bor jest kontrolowany przez dodawanie tytanu i/lub aluminium.
3. W przypadku zwykłej stali węglowo borowej z zawartością węgla poniżej 0,25% (analiza odlewu), minimalna zawartość manganu powinna
   wynosić 0,6% dla klasy własności 8.8 oraz 0,7% dla 9.8 i 10.9.
4. W przypadku materiałów o tych klasach własności, istnieć powinna wystarczająca hartowność dla zapewnienia struktury zawierającej około
   90% martenzytu w rdzeniu sekcji gwintowanych dla części złącznej w stanie „utwardzonym” przed odpuszczaniem
5. Ta stal stopowa powinna zawierać przynajmniej jeden z podawanych niżej pierwiastków, w podawanej minimalnej ilości: chrom 0,30%,
   nikiel 0,30%, molibden 0,20%, wanad 0,10%. W przypadkach, w których pierwiastki są określane w kombinacjach dwóch, trzech albo
   czterech i posiadają zawartość w stopie niższą niż granice podawane wyżej, wartością graniczną dla zastosowania dla określenia klasy stali
   będzie 70% sumy indywidualnych wartości granicznych przedstawianych wyżej dla dwóch, trzech albo czterech pierwiastków.

WŁASNOŚCI MECHANICZNE I FIZYCZNE

Śruby HV powinny spełniać wymagania EN 14399-4:2015.

Tab. 7. Mechaniczne i fizyczne własności śrub w klasie 10.9 wg EN ISO 898-1:2013.

Tab. 8. Obciążenia – zwykły gwint metryczny ISO EN ISO 898-1:2013.

1. W tych przypadkach, w których w oznaczeniu gwintu nie została wskazana podziałka gwintu, określana jest podziałka zwykła.
2.  Aby obliczyć As, nom, patrz 9.1.6.1 ISO 898-1:2013

WYMIARY ŚRUB

Geometria śrub zgodna z EN 14399-4:2015

Tab. 9. Wymiary śruby wg EN 14399-4:2015.

 Tab. 10. Wymiary ls min. i lg maks. w śrubie wg EN 14399-4:2015.

Tab. 11. Waga śrub wg EN 14399-4:2015.

Tolerancja gwintu powinna być zgodna ze sprawdzianem 6g przed procesem cynkowania ogniowego. Po procesie nakładania powłoki śruby
należy kontrolować przy użyciu nakrętki w tolerancji 6AZ.

ZNAKOWANIE

Śruby powinny być znakowane zgodnie z normą EN 14399-4:2015 oraz EN 1090-2:2018 w celu pełnej identyfikacji także po montażu.
Widoczne na Rys. 4 znakowanie śruby składa się z klasy własności mechanicznej, znaku identyfikacyjnego producenta, znaku HV oraz
numeru identyfikacyjnego partii (np. miesiąc i rok produkcji). Znakowanie musi znajdować się na górnej powierzchni łba, dopuszcza
się znakowanie wklęsłe lub wypukłe.